ÁLVARO DE LUNA EN CONCERTO
O neno da voz rota que cantaba á lúa para curala cada noite. Non é unha fábula.
Don innato. Unha desas carreiras fulgurantes onde as súas cancións están na fala da xente antes de saber o seu nome.
En 2017 explota todo. “Indios y Vaqueros” copa o nº1 nas radios, as listas de streaming, acumúlanse os discos de metal e todo o mundo corea o seu estribillo antes de saber se Sinsinati (o nome do seu grupo), escríbese como soa ou acepta algunha “ S” máis. A este hit séguenlle “Cuando eramos dos” e “Mi lugar” con parello resultado. Cada novo sinxelo do grupo tradúcese nun novo éxito por parte do público e a radio comercial.
En 2020 comeza a súa carreira musical en solitario. Non dá nin sequera tempo á crítica ou ao fandom para pensar se será capaz de repetir éxito nesta nova etapa cando lanza o seu primeiro sinxelo: “Juramento eterno de sal”; himno instantáneo atemporal que segue soando a estrea dous anos despois.
“Levantaremos al sol” é unha ópera prima que non pretende selo. É unha apoloxía ao adeus que se resiste, ao amor que abandona a festa e tes que seguir bailando para que non se note cando todas as cancións lémbranche a ela, á dor compasada e a un perdón que xa non serve polo seu voo atrasado pero tamén a esperanza comedida, a promesas na praia, a desvivirse das ganas.
Da man de Paco Salazar como produtor, Álvaro coquetea dunha forma nativa entre o pop rock, o folk e o urbano confirmando grazas á súa voz que, no que respecta a a música con corazón menos sempre é moito máis.
