Arturo Frank, do restaurante A Lareira: “A xuventude, coas súas ideas, é importante para seguir adiante”
Arturo era un home de cociña en Brasil e segue a ser o mesmo en Santiago, onde o trouxeron as súas raíces e un fillo con inquedanzas. Fai tres anos, en outubro de 2021, deixou o seu negocio e os seus programas televisivos en Sao Paulo e chegou á cidade con toda a intención de ofrecer aquí o que mellor sabe facer, carne. O deles é algo así como que o que uniu a cociña xa non o pode separar ninguén. Unha historia familiar que se coce a carón do lume…
Como foron estes tres anos?
Agora estou encantado, porque é moi difícil entrar na hostalaría en Santiago, hai moitos bares e moitas opcións e pensaba que igual á xente non lle gustaba cambiar tanto se xa estaban cómodos co que hai. O primeiro ano custou, pero agora temos moitos clientes e medramos moito, estamos moi contentos.
Que ten de especial A Lareira?
Temos carnes de moita calidade cociñadas co estilo de Brasil, de grella brasileira, que é distinto ao de España. É un modo de facer churrasco diferente, ao lume moi forte que non quede moito tempo na grella. O sabor cambia, e gusta moito.
E atopaches algunha sorpresa coa gastronomía galega?
Chámame moito a atención a gran calidade das carnes, sorprendeume, e o di unha persoa que ten cociñado moito este produto, porque alá en Brasil é moi típico reunirse para comer carne.
Por que viñeches a Santiago?
O meu pai era de Ortoño e eu xa viñera aquí unhas cantas veces de vacacións. Iso si, nesta aventura o que veu primeiro foi o meu fillo Víctor, que quería marchar de Sao Paulo e estudar fóra. Así que aínda que a súa primeira opción non foi esta, por cousas da vida, coincidencia coa pandemia, ao final pensou en vir para aquí e despois viñemos todos. Foi el, o meu fillo maior, o que se propuxo o do restaurante.
E entón tamén eles son apaixonados da cociña?
Sempre lles gustou, aos dous. Criáronse nas cociñas cando eran pequenos e chegaban do colexio. Este é un traballo de botarlle moitas horas e entón tiñan que estar alí, onde estaba a súa familia, e foi onde empezaron a axudar e a facer cousas e a collerlle o gusto… De feito Víctor estudou cociña e está traballando na Coruña.
Tamén lle puideron coller manía…
(Risas) Tamén, tamén, pero vese que lle colleron o gusto.
E non quixo quedar contigo entón en A Lareira?
El forma parte dalgunha maneira, porque me axuda na xestión, pero ten o seu traballo. Como pai sempre queres que queden contigo todo o tempo, pero eu tamén fixen o mesmo co meu, marchei facer o meu, é o normal. E penso que é unha etapa moi importante para coller experiencia porque cando estás cos pais estás máis protexido e así tamén colles novas ideas.
E quen cociña na casa?
Pois cociñamos os tres. Víctor ao estudar tamén trouxo cousas novas que está ben saber, ten aportado moitas ideas e penso que ao final a xuventude, coas súas ideas, é importante para seguir adiante.
