Mariña Fernández: “A empatía, a paciencia e o entusiasmo son esenciais para unha boa sumiller”
Por Patricia Dopazo de Gente que cuenta

“Vimos a este mundo sen nada, loitamos por todo e marchamos sen nada”. Nacemos e millóns de alternativas despréganse ante nós. Decisións que nos definirán como individuos. Profesión, amizades, amor… Todo o que somos provén dos camiños que escollemos, pero hai cousas que escapan ao noso control. Isto é algo importante de aceptar.
Vivimos nunha sociedade que busca o éxito, describíndoo como a felicidade definitiva. Este defínese como o resultado satisfactorio dunha acción, proxecto ou obxectivo. Enténdese como a consecución de obxectivos persoais, profesionais, sociais ou económicos, dependendo do contexto de cada individuo. É un concepto complexo, xa que non existe unha definición única que sexa válida para todos. Hai tantos éxitos como enfoques da vida. E, o máis importante, cada persoa conségueo da maneira que considera máis axeitada, segundo a súa autopercepción.
Unha das definicións de éxito que máis me impactou é a de Pepe Mujica: “O éxito non consiste en gañar, senón en levantarse e comezar de novo cada vez que se cae. A resiliencia e a perseveranza son fundamentais para vivir unha vida con propósito e significado”.
Loitar por un propósito, un ideal, un valor… Caer, levantarse, aprender e continuar. Sempre hai contratempos e obstáculos, pero o que importa é como os afrontamos. Isto aplícase a todos os aspectos da vida humana.
Emocionoume que Pincha contase comigo para escribir unha serie de entrevistas con mulleres da industria vitivinícola, que iniciamos con este artigo neste número.
O papel das mulleres no mundo do viño evolucionou co tempo e gañou cada vez máis protagonismo nos últimos anos. Historicamente, estiveron involucradas na industria vitivinícola, pero a súa participación foi limitada e a miúdo relegada a papeis secundarios.
Non obstante, hoxe en día, están a dar grandes pasos e ocupando cada vez máis postos de liderado na industria vitivinícola. Hai moitas produtoras de viño, enólogas, sumilleres e propietarias de adegas que están a transformar a industria vitivinícola e a cambiar a percepción do papel das mulleres neste campo.
Están a ser recoñecidas polo seu talento, creatividade e capacidade de innovación. Abrimos o debate e afondamos con esta primeira entrevista con Mariña Fernández, sumiller do Grupo Abastos.
Quen es e unha frase que te defina?
Mariña, unha muller do viño.
Que significa o viño para ti e unha palabra que o defina para ti?
O viño é cultura, é social, cotián, é político. O viño non se bebe só, o viño vívese.
O viño é a miña forma de comunicarme co mundo.
Como, cando e por que comezaches a túa carreira no sector?
Comecei en 2013 como camareira en Valencia, despois de volver dunha estadía no estranxeiro aprendendo inglés. Vivir no estranxeiro require independencia, e a hostalería é un sector accesible para os mozos con ambición.
A base do sector é facer feliz á xente. O viño é só un ingrediente máis para conseguilo. E para min, foi o camiño lóxico a seguir, impulsado pola miña ambición de non deixar de aprender nunca.
Como é a túa rutina diaria?
A miña rutina diaria sempre inclúe comezar en Asede (Ruela de Altamira, 2 Santiago). Abrir a tenda para a veciñanza mentres organizo (inventario, pedidos, formación, etc.) e comprobo os proxectos vinícolas en cada un dos locais do grupo. Arredor da hora do xantar, dou servizo en Abastos 2.0, e as noites de fin de semana, dou servizo no café NOITE.
Que te caracteriza e te fai diferente, que te define como persoa e como profesional? Algún punto forte e débil que poidas compartir?
A sensibilidade sempre foi unha característica que se me atribuíu, aínda que creo que todos posuímos esta calidade; quizais sexa máis evidente en min.
Calquera debilidade pode converterse nun punto forte dependendo de como se aborde.
Que consideras esencial e importante para un bo servizo, que fai a unha boa sumiller?
Unhas das calidades esenciais do servizo e dunha boa sumiller sempre será a empatía, a paciencia e o entusiasmo. A empatía axúdanos a poñernos no lugar da outra persoa, xa sexa un cliente, un compañeiro de traballo, etc.
A paciencia axuda á reflexión, e o entusiasmo é o que fai xirar o mundo!
As mulleres aumentaron a súa participación no sector, asumindo roles de liderado e ocupando postos de responsabilidade… Como muller e profesional do sector, cal é a túa opinión sobre isto?
Xa era hora! O mundo do viño tamén nos pertence.
As regras do liderado cambiaron; o mundo do viño xa non é singular nin está dominado polos homes. A necesidade de colaboración e a nosa voz tamén importan.
As mulleres sempre formaron parte del; a nosa maior visibilidade agora forma parte dun cambio lóxico cara á igualdade e a diversidade.
Onde te ves dentro de 5 anos e como ves a evolución do sector durante ese tempo?
É difícil predicir o futuro. Pase o que pase, pero sempre falando de viño.
En canto ao sector, nun mundo cada vez máis acelerado, onde a xente bebe menos pero mellor viño, gustaríame imaxinar unha forte presenza de proxectos que dean valor e prioridade ao desenvolvemento das zonas rurais, que se volven cada vez máis desoladas.
Palabras finais e onde atoparte.
O viño en Galicia está a vivir un bo momento. O noso valor reside na diversidade que posuímos (solos, climas, variedades, xentes…) e grazas ao recoñecemento e valoración por parte de profesionais e consumidores, ten un futuro prometedor.
Para atoparme: No distrito do mercado, en calquera dos proxectos do grupo Somos Abastos. Compartiremos unha copa de viño?
COPA A COPA

Un restaurante:
O Loxe Mareiro.
Un aroma:
Xasmín (lémbrame os veráns coa miña avoa no sur).
Un sabor:
Tomates da miña horta.
Un lugar:
A miña casa.
Un recordo:
Unha viaxe ao Porto cos meus compañeiros/amigos
do Instituto Galego do Viño.
Un modelo a seguir:
Juanjo Figueroa.
Un viño inesquecible:
Lalama 2013.
Unha rexión:
Galicia, pola súa inmensidade que se traduce en diversidade. É a miña responsabilidade mencionala sempre.
Unha rexión por descubrir:
Tantas, e tan diversas.
Recomendacións:
Os seguintes viños son de mulleres ás que admiro. Son irreverentes e únicos:
Dunaria Rosado,
María e Cristina de Anónimas Viticuldoras.
A Pita Cega,
Pilar Higuera de Lagar de Sabariz.
Aquelarre,
Constantina Sotelo.
Teixugo,
Iria Otero.
